کد مطلب:77844 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109

حکمت 042











و قال علیه السلام: «لو ضربت خیشوم المومن بسیفی هذا علی ان یبغضنی ما ابغضنی و لو صببت الدنیا بجماتها علی المنافق علی ان یحبنی ما احبنی و ذلك انه قضی فانقضی علی لسان النبی الامی، صلی الله علیه و آله: (لا یبغضك مومن و لایحبك منافق).» یعنی و گفت علیه السلام كه اگر

[صفحه 1232]

بزنم به فرق سر مومن این شمشیرم را، از برای اینكه دشمن دارد مرا، دشمن نخواهد داشت مرا و اگر بریزم تمام مال دنیا را بر سر منافق از برای اینكه دوست دارد مرا، دوست نخواهد داشت مرا و آن از جهت این است كه در علم قضائی خدا گذشته است و جاری شده است بر زبان پیغمبر امی لقب صلی الله علیه و آله كه (دشمن نمی شود با تو-یعنی امیرالمومنین علیه السلام-مومن و دوست نمی شود با تو منافق) یعنی دروغ در حكم خدا و رسول صلی الله علیه و آله چون محال است، پس دشمنی مومن و دوستی منافق نیز محال باشد و به سعی و تلاش میسر نشود.


صفحه 1232.